Καλό ταξίδι Σωκράτη Γκίολια!

H δημιουργία ενός πιο προσωπικού blog σε σχέση με το Ζούμε Μοσχάτο, με απασχολούσε πολύ καιρό. Σήμερα αποφάσισα να το κάνω πράξη παίρνοντας αφορμή από το τραγικό συμβάν με τη δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια. Δεν θα ήθελα να το παίξω "θλιμμένος", όπως πολλοί σήμερα έκαναν υποκριτικά, άλλωστε δεν θα πω ότι γνώριζα πολλά για τον συγκεκριμένο δημοσιογράφο πέρα από το γεγονός, ότι με το ρεπορτάζ του είχε ενοχλήσει πολλούς και ότι φημολογείται ότι ήταν ο ιθύνων νους πίσω από το Τρωκτικό. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι είμαι θυμωμένος! Θυμωμένος γιατί είμαι σίγουρος ότι για άλλη μια φορά δεν θα υπάρξουν ένοχοι!

Η κοινωνία μας δυστυχώς έχει τη τάση να ξεχνά! Να ξεχνά το νεκρό ειδικό φρουρό, να ξεχνά το αστυφύλακα, να ξεχνά τον ανήλικο μετανάστη, να ξεχνά τους υπαλλήλους της τράπεζας... Έτσι πιστεύω θα ξεχάσει μετά από λίγο καιρό και το Σωκράτη Γκιόλια.. Τι και αν είχε ένα μικρό παιδί και περίμενε και δεύτερο; Όλα αυτά μικρή σημασία έχουν για τους εκτελεστές του που ξέρουν ότι θα παραμείνουν ασύλληπτοι και ατιμώρητοι, όπως όλοι οι μεγάλοι εγκληματίες σε αυτή τη χώρα.

Μπορεί πολλοί να διαφωνείτε με το Τράγκα αλλά όταν αποκαλεί την Ελλάδα "Κολομβία του Βαλκανικού Νότου" πόσο δίκιο έχει ο μπαγάσας ε;